Część 135 i część 91k Operacje: Co powinni wiedzieć właściciele części

Część 135 Operacje: Kluczowe przepisy i różnice

Branża lotnicza podlega szerokiemu zakresowi przepisów mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa i wydajności operacji lotniczych. Jedną z podstawowych ram regulacyjnych Federalnej Administracji Lotnictwa (FAA) jest część 135, która ma zastosowanie do operacji na żądanie i dojeżdżających do pracy.

Operacje te obejmują czartery lotnicze, taksówki powietrzne i inne prywatne usługi lotnicze świadczone za wynagrodzeniem lub na wynajem. Zrozumienie operacji z części 135 jest niezbędne dla operatorów, pilotów i pasażerów zaangażowanych w lotnictwo prywatne i komercyjne.

W tym poście wyjaśnimy zasady rządzące częścią 135, porównamy ją z częścią 91, podczęścią K i podkreślimy jej unikalne wymagania dotyczące bezpiecznych i zgodnych z przepisami operacji lotniczych.

Czym są operacje z części 135?

Operacje z części 135 odnoszą się do usług lotniczych świadczonych zgodnie z Federalnymi Przepisami Lotniczymi (FAR) w zakresie transportu lotniczego na żądanie lub podmiejskiego. Operacje te obejmują:

• Operacje na żądanie: Loty organizowane przez pasażerów lub firmy, takie jak czartery prywatnych odrzutowców, często obejmujące trasy między dwoma lub więcej punktami.
• Operacje podmiejskie: Regularne loty pasażerskie lub towarowe o maksymalnej ładowności 7500 funtów lub mniejszej.

Aby prowadzić operacje zgodnie z częścią 135, operatorzy muszą uzyskać certyfikat FAA i przestrzegać surowych norm bezpieczeństwa, szkolenia i standardów operacyjnych.

Kluczowe wymagania dla operacji określonych w części 135

Aby działać w ramach części 135, dostawcy usług lotniczych muszą spełniać określone wymagania FAA, które priorytetowo traktują bezpieczeństwo, wydajność i zgodność we wszystkich aspektach operacji lotniczych.

1. Certyfikacja i kontrola operacyjna

Operatorzy wykonujący loty zgodnie z częścią 135 muszą posiadać certyfikat przewoźnika lotniczego wydany przez FAA. Certyfikat ten potwierdza zgodność z przepisami federalnymi regulującymi operacje lotnicze i bezpieczeństwo pasażerów.

• Kontrola operacyjna: Operator ponosi odpowiedzialność za wszystkie aspekty lotu, w tym planowanie trasy, ocenę pogody i kwalifikacje załogi.
• Specyfikacja głównego pilota i zarządzania: Operatorzy muszą wyznaczyć głównego pilota i udokumentować wszystkie specyfikacje operacyjne i zarządcze zgodnie ze standardami FAA.

2. Statki powietrzne i normy bezpieczeństwa

Statki powietrzne wykorzystywane w operacjach z części 135 muszą spełniać rygorystyczne wymogi dotyczące obsługi technicznej i certyfikacji. Operatorzy muszą zapewnić, co następuje:

• Samoloty są wyposażone w funkcje bezpieczeństwa odpowiednie do transportu pasażerów.
• Harmonogramy konserwacji są rygorystycznie przestrzegane.
• Ten sam statek powietrzny nie może przekroczyć limitów operacyjnych określonych w przepisach FAA.

3. Kwalifikacje i szkolenie pilotów

FAA egzekwuje szczegółowe wymagania dotyczące kwalifikacji pilotów w operacjach z części 135:

• Piloci muszą posiadać certyfikaty pilota komercyjnego.
• Specjalne szkolenie jest wymagane w przypadku operacji w zmiennych warunkach, takich jak słaba widoczność lub lądowanie na dużej wysokości.
• W przypadku niektórych lotów może być wymaganych co najmniej dwóch pilotów w zależności od typu i pojemności samolotu.

4. Minimalne warunki pogodowe i zasady lotu

Aby zapewnić bezpieczeństwo lotów, operacje wykonywane w ramach części 135 muszą spełniać rygorystyczne minima pogodowe:

• Piloci muszą ocenić warunki pogodowe, w tym na lotniskach docelowych i alternatywnych.
• Operacje muszą być zgodne z zasadami lotu z widocznością i według wskazań przyrządów, w zależności od okoliczności.

Porównanie części 135 i części 91, podczęść K

Podczas gdy część 135 reguluje operacje komercyjne, część 91, podczęść K ma zastosowanie do programów własności cząstkowej. Te dwa zestawy przepisów mają znaczące różnice, które wpływają na operacje lotnicze i usługi pasażerskie.

• Zakres operacyjny: Część 135 ma zastosowanie do lotów czarterowych i operacji podmiejskich oferowanych za wynagrodzeniem. Natomiast część 91K koncentruje się na prywatnych usługach lotniczych dla właścicieli frakcyjnych.
• Wymagania certyfikacyjne: Część 135 wymaga certyfikacji przewoźnika lotniczego, podczas gdy część 91K wymaga specyfikacji zarządzania dla menedżerów programu nadzorujących operacje własności cząstkowej.
• Operacje lotnicze: Operacje z części 135 muszą być zgodne ze szczegółowymi przepisami FAA dotyczącymi obsługi technicznej, pogody i szkolenia pilotów. Część 91K oferuje większą elastyczność, odzwierciedlając prywatny charakter własności cząstkowej.
• Załoga i wyposażenie: Część 135 nakłada bardziej rygorystyczne wymagania na załogę lotniczą i wyposażenie samolotu, aby spełnić komercyjne standardy czarterowe.

Specyfikacje operacyjne dla części 135

Operacje w ramach części 135 muszą przebiegać zgodnie z określonymi procedurami określonymi przez FAA w celu zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności. Obejmują one:

Docelowe i alternatywne lotniska

Loty muszą mieć wyznaczone lotnisko docelowe i co najmniej jedno lotnisko zapasowe na wypadek, gdyby warunki w miejscu docelowym stały się niekorzystne. Piloci muszą ocenić warunki pogodowe i zapewnić zgodność z minimalnymi wymaganiami FAA dotyczącymi lądowania.

Planowanie lotu i szacowany czas

Operatorzy muszą zapewnić dokładne plany lotów, w tym szacowany czas przybycia na lotnisko docelowe. Trasy muszą być zaplanowane tak, aby uwzględniały sytuacje awaryjne i zapewniały efektywne wykorzystanie przestrzeni powietrznej.

Maksymalna ładowność

Operatorzy muszą przestrzegać limitów ładowności, zazwyczaj do 7500 funtów dla operacji podmiejskich.

Protokoły bezpieczeństwa w operacjach z części 135

Bezpieczeństwo jest podstawą przepisów części 135, zapewniając pasażerom i załodze bezpieczne i zgodne z przepisami operacje. Kluczowe środki bezpieczeństwa obejmują:

1. Szkolenie pilotów: Piloci muszą przechodzić cykliczne szkolenia, aby zachować biegłość w radzeniu sobie z sytuacjami awaryjnymi, warunkami pogodowymi i złożonymi procedurami nawigacyjnymi.
2. Procedury awaryjne: Operatorzy muszą wdrożyć i regularnie ćwiczyć protokoły awaryjne, takie jak alternatywne procedury lądowania i ćwiczenia ewakuacji pasażerów.
3. Konserwacja statków powietrznych: Regularne inspekcje i serwisowanie są obowiązkowe, aby spełnić podstawowe przepisy FAA dotyczące zdatności do lotu.

Korzyści wynikające z prowadzenia działalności zgodnie z częścią 135

Prowadzenie działalności zgodnie z częścią 135 zapewnia korzyści zarówno pasażerom, jak i operatorom:

Elastyczność

Pasażerowie cieszą się wygodą operacji na żądanie, umożliwiających organizowanie lotów z krótkim wyprzedzeniem. Możliwość bezpośrednich lotów na mniejsze lotniska, które mogą nie być obsługiwane przez komercyjne linie lotnicze, zwiększa elastyczność.

Usługi konfigurowalne

Część 135 umożliwia operatorom dostosowanie lotów do unikalnych potrzeb pasażerów, w tym niestandardowych godzin odlotów i usług pokładowych.

Zwiększone bezpieczeństwo

Przepisy FAA w ramach części 135 zapewniają, że operacje spełniają wysokie standardy bezpieczeństwa, w tym rygorystyczne szkolenia pilotów i protokoły konserwacji samolotów.

Wyzwania związane z operacjami określonymi w części 135

Chociaż operacje w ramach części 135 oferują znaczące korzyści, wiążą się z wyzwaniami:

1. Rygorystyczna zgodność z przepisami FAA wymaga znacznych nakładów czasowych i finansowych, w tym utrzymania samolotu i zapewnienia gotowości załogi.
2. Ograniczenia pogod owe Operacje muszą przestrzegać ścisłych minimów pogodowych, co może czasami prowadzić do opóźnień lub odwołań.
3. Wysokie koszty operacyjne Konserwacja statku powietrznego, wynagrodzenia załogi i zgodność z przepisami zwiększają wydatki związane z prowadzeniem działalności zgodnie z częścią 135.

Wnioski: Znaczenie operacji określonych w części 135

Operacje Part 135 mają kluczowe znaczenie dla prywatnego lotnictwa i branży czarterowej, zapewniając pasażerom elastyczne, bezpieczne i wydajne opcje transportu. Operacje te, zarządzane przez Federalną Administrację Lotnictwa, zapewniają, że załogi lotnicze, operatorzy i samoloty spełniają najwyższe standardy bezpieczeństwa i zgodności.

Zrozumienie kluczowych różnic między częścią 135 a częścią 91, podczęść K pomaga pasażerom i operatorom określić najlepszą opcję dla ich potrzeb. Podczas gdy Część 135 koncentruje się na operacjach komercyjnych z rygorystycznymi standardami bezpieczeństwa, Część 91K oferuje większą elastyczność dla entuzjastów lotnictwa prywatnego.

Dzięki jasnym specyfikacjom operacyjnym, szczegółowym zasadom lotu i solidnym protokołom bezpieczeństwa, operacje Part 135 są przykładem zaangażowania FAA w bezpieczne i niezawodne podróże lotnicze.

‍